ἐξορκισμός 2018 - relaxing music - Antuan Graftio
Με τον όρο Εξορκισμός εννοείται η εκδίωξη δαιμόνων ή άλλων κακών πνευματικών οντοτήτων που κατέχουν (αναλαμβάνουν τον έλεγχο) ένα πρόσωπο ή ένα χώρο. Η πρακτική, αν και αρχαία ως προς τις ρίζες της, είναι ακόμα τμήμα του συστήματος πεποιθήσεων πολλών θρησκειών. Η λέξη «εξορκισμός» σημαίνει «ωθώ κάποιον να ορκιστεί» και αναφέρεται κυρίως στον εξορκιστή που εξαναγκάζει κάποιο υποτιθέμενο πνεύμα να υπακούσει κάποια υποτιθέμενη ανώτερη δύναμη. Ο εξορκιστής είναι συχνά κάποιος ιερέας, ή άτομο προικισμένο με ειδικές δυνάμεις και δεξιότητες. Χρησιμοποιεί ένα συνδυασμό μαγικών και θρησκευτικών ιεροπραξιών, ανάμεσα στις οποίες συμπεριλαμβάνεται η προσευχή, οι κινήσεις οι εικόνες και τα φυλακτά.
Η ιδέα της κατοχής από δαιμόνια και η πρακτική του εξορκισμού είναι πολύ αρχαία και διαδεδομένη, και ανάγεται πιθανώς σε προϊστορικές σαμανιστικές πεποιθήσεις. Η χριστιανική Καινή Διαθήκη περιλαμβάνει τον εξορκισμό ανάμεσα στα θαύματα που εκτέλεσε ο Ιησούς. Αυτός ήταν πιθανώς ο λόγος για τον οποίο η κατοχή υπήρξε εξαρχής τμήμα του συστήματος πεποιθήσεων του Χριστιανισμού και είναι σήμερα αναγνωρισμένη πρακτική του Καθολικισμού και ορισμένων προτεσταντικών δογμάτων.
Πρόσφατα, η πρακτική του εξορκισμού έχει χάσει την αρχική σημασία της στις περισσότερες θρησκευτικές ομάδες και η άσκησή του έχει μειωθεί. Η μείωση οφείλεται κυρίως σε μια μεγαλύτερη κατανόηση της ψυχολογίας, της λειτουργίας και της δομής του ανθρώπινου νου. Πολλές από τις περιπτώσεις που ήταν στο παρελθόν υποψήφιες για εξορκισμό ήταν απλά προϊόντα νοητικών ασθενειών. Σήμερα, ο εξορκιστής χρειάζεται τη συμβουλή ιατρών πριν προχωρήσει στην τέλεση ενός εξορκισμού. Ένας άλλος λόγος, που συχνά αγνοείται, για τη μείωση των περιπτώσεων εξορκισμού είναι η αλλαγή νοοτροπίας του δυτικού κόσμου. Ο Διαφωτισμός, ως ευρύτερο κοινωνικό κίνημα, εστιάστηκε στον ορθολογισμό, δίνοντας βάρος στον υλισμό και την φυσιοκρατία, εκτοπίζοντας με αυτόν τον τρόπο την πίστη στο υπερφυσικό.
Η ιδέα της κατοχής από δαιμόνια και η πρακτική του εξορκισμού είναι πολύ αρχαία και διαδεδομένη, και ανάγεται πιθανώς σε προϊστορικές σαμανιστικές πεποιθήσεις. Η χριστιανική Καινή Διαθήκη περιλαμβάνει τον εξορκισμό ανάμεσα στα θαύματα που εκτέλεσε ο Ιησούς. Αυτός ήταν πιθανώς ο λόγος για τον οποίο η κατοχή υπήρξε εξαρχής τμήμα του συστήματος πεποιθήσεων του Χριστιανισμού και είναι σήμερα αναγνωρισμένη πρακτική του Καθολικισμού και ορισμένων προτεσταντικών δογμάτων.
Πρόσφατα, η πρακτική του εξορκισμού έχει χάσει την αρχική σημασία της στις περισσότερες θρησκευτικές ομάδες και η άσκησή του έχει μειωθεί. Η μείωση οφείλεται κυρίως σε μια μεγαλύτερη κατανόηση της ψυχολογίας, της λειτουργίας και της δομής του ανθρώπινου νου. Πολλές από τις περιπτώσεις που ήταν στο παρελθόν υποψήφιες για εξορκισμό ήταν απλά προϊόντα νοητικών ασθενειών. Σήμερα, ο εξορκιστής χρειάζεται τη συμβουλή ιατρών πριν προχωρήσει στην τέλεση ενός εξορκισμού. Ένας άλλος λόγος, που συχνά αγνοείται, για τη μείωση των περιπτώσεων εξορκισμού είναι η αλλαγή νοοτροπίας του δυτικού κόσμου. Ο Διαφωτισμός, ως ευρύτερο κοινωνικό κίνημα, εστιάστηκε στον ορθολογισμό, δίνοντας βάρος στον υλισμό και την φυσιοκρατία, εκτοπίζοντας με αυτόν τον τρόπο την πίστη στο υπερφυσικό.
Comments
Post a Comment
Say what you think. Without a lie!